81. Ang mga tao, kahit na isipin natin ang isang proseso ng ebolusyon, ay nang-aangkin ng sariling katangiang hindi ganap na maipaliliwanag sa pamamagitan ng ebolusyon ng iba pang sistemang lantad. Bawat isa sa atin ay may sariling personal na identidad at kayang pumasok sa pakikipagtalakayan sa kapwa at sa mismong Diyos. Ang kakayahan nating mangatwiran, bumuo ng mga argumento, ang maging mapanlikha, ang pagnilayan ang reyalidad at lumikha ng sining, kasama ang ibang hindi pa natutuklasang kakayahan, ay mga senyales ng pagkanatatangi na lumalampas sa sinasaklaw ng pisika at biyolohiya. Ang lubos na bagong karanasang kasama sa paglitaw ng mga personal na kairalan sa loob ng materyal na sanlibutan na sinasapantahang isang direktang aksyon ng Diyos at isang partikular na panawagan sa buhay at sa relasyon sa bahagi ng "Ikaw" na tinutukoy ang sarili sa iba pang "ikaw". Ang mga salaysay sa bibliya hinggil sa paglikha ay nag-aanyaya sa atin na tingnan ang bawat tao bilang isang paksang hindi mapaliliit sa kalagayan ng isang bagay.
82. Subalit mali ring tingnan ang iba pang nilikha bilang bagay lamang na dapat ipailalim basta na lang sa pamamahala ng tao. Kapag tiningnan lang ang kalikasan bilang pinagmumulan ng tubô at pakinabang, may malubhang bunga para sa lipunan. Ang pananaw na "ang malakas ay tama" ay nagbunga ng malawak na hindi pagkakapantay-pantay, kawalan ng katarungan at karahasan laban sa mayorya ng sangkatauhan, dahil ang mga likasyaman ay napupunta lang sa kamay ng mga nauna o ng pinakapakapangyarihan: ang nanalo ang humahamig ng lahat. Ganap na kaiba sa mag modelong ito ang mithiin ng pagakkaisa, katarungan, kapatiran at kapayapaang ipinanukala ni Hesus. Tulad ng sinabi niya sa mga makapangyarihan noong kanyang kapanahunan: "Alam nyong ang tagapamahala ng mge Hentil ay namamanginoon sa kanila, at ang kanilang malalaking tao ay gumagamit ng awtoridad sa kanila. Hindi dapat ganito ang paraan sa inyo; kundi ang sinumang magiging dakila sa inyo ang siyang magiging inyong lingkod" (Mt 20:25-26).
83. Ang ganap na patutunguhan ng sanlibutan ay ang kapuspusan ng Diyos, na naabot na ng muling mabuhay ang Kristo, ang sukatan ng maturidad ng lahat ng bagay. [53] Dito'y maidaragdag natin ang isa pang argumento para itakwil ang bawat pamamahalang malupit at kawalan ng pananagutan ng tao sa iba pang nilikha. Ang talagang layunin ng iba pang nilikha ay hindi matatagpuan sa atin. Kundi, ang lahat ng niliha ay sumusulong kasabay natin at sa pamamagitan natin patungo sa magkasabay na punto ng pagdatal, kung saan ang Diyos sa higit na kapuspusan niyon kung saan ang lahat ay niyakap at tinanglawan ng Kristong nagbangon. Ang mga tao, na pinagkalooban ng talino at pagmamahal, at nahahanak ng kapuspusan ng Kristo, ay tinawag upang pangunahan ang lahat ng nilikha sa pagbabalik sa kanilang Lumikha.
IV. ANG MENSAHE NG BAWAT NILALANG SA PAKIKIPAGKAISA SA PAGLIKHA
84. Ang paggigiit natin na ang bawat tao ay mula sa imahe ng Diyos ay hindi dapat makapagpalimot sa atin sa katotohanang ang bawat nilikha'y may sariling layunin. Walang hindi kailangan. Ang buong materyal na sanlibutan ay nagpapahayag ng pag-ibig ng Diyos, ang walang hangganang pagmamahal niya para sa atin. Ang lupa, ang tubig, ang mga kabundukan: ang lahat ng bagay, na lagi nalang, ay isang hagod ng Diyos. Ang kasaysayan ng ating pakikipagkaibigan sa Diyos ay laging nakaugnay sa partikular na lugar na patungo sa isang marubdob na pansariling kahulugan; natatandaan nating lahat ang mga lugar, at ang muli nating pagdalaw sa mga gunita ay nakabubuti sa atin. Ang sinumang lumaki sa mga burol o kaya'y laging umuupo sa bukal upang uminom, o maglaro sa labas sa liwasan ng kapitbahayan; ang pagbabalik sa mga lugar na ito'y isang pagkakataon upang mabawi ang anumang nasa kanilang totoong sarili.
85. Nagsulat ang Diyos ng natatanging aklat, "kung saan ang mga titik ay kawan ng mga nilikhang bagay na makikita sa sanlibutan". [54] Wastong tinukoy ng mga obispong mula Canada na walang nilikhang pinabayaan mula sa ganitong ipinahayag ng Diyos: "Mula sa malawak na tanawin hanggang sa pinakamaliit na anyo ng buhay, ang kalikasan ang palagiang pinagmumulan ng paghanga at pagkamangha. Isa rin itong patuloy na pagpapahayag ng kabanalan". [55] Ang mga obispo ng Japan, sa bahagi nila, ay gumawa ng nakapupukaw-sa-isip na pagsisiyasat: "Ang maramdamang ang bawat nilalang na umaawit ng himig ng pag-iral nito ay ang mabuhay ng masaya sa pag-ibig at pag-asa ng Diyos". [56] Ang pagninilay na ito sa paglikha ay nagpapahintulot sa ating matuklasan na bawat bagay ay isang aral na nais ibahagi ng Diyos sa atin, dahil "para sa mananampalataya, ang pagnilayan ang sangnilikha ay pakikinig ng mensahe, ang makinig sa tinig na balintuna at tahimik". [57] Masasabi nating "sa tabi ng maayos na tinatawag na rebelasyon, na nakapaloob sa banal na Kasulatan, may banal itong pagpapahayag sa dingas ng araw at sa pagbagsak ng gabi". [58] Ang pagbibigay-pansin sa pagpapahayag na ito, natututo tayong makita ang sarili natin sa relasyon nito sa iba pang nilalang: "Ipinahahahayag ko ang aking sariling nagkakapahayag sa mundo; sa aking pagsisikap na maunawaan ang kabanalan ng mundo, gagalugarin ko ang akin". [59]
Itutuloy...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento