talata 161-165

161. Ang mga hula ng pagkagunaw ng mundo'y hindi na haharapin nang may panunuya o pagkikibit-balikat. Maaring maiwan natin sa mga susunod na salinlahi ang mga basura, kapanglawan at karumihan. Ang bilis ng pagkonsumo, pag-aaksaya at pagbabago sa kapaligiran ang nag-unat sa kakayahan ng planeta na ang ating kasalukuyang estilo ng pamumuhay, na hindi sustenable, ay maaaring magpadali lamang sa mga sakuna, tulad ng kahit na ngayon ay pana-panahong nagaganap sa iba't ibang panig ng mundo. Ang mga epekto ng mga kawalan ng balanse sa kasalukyan ay mababawasan lamang ng ating mga tiyak na pagkilos, dito at ngayon. Dapat nating pagnilayan ang ating pananagutan sa mga taong pagtitiisan ang mga kahihinatnang nakatatakot.

162. Ang bigat ng seryosong pagtahak sa hamong ito ay may kinalaman sa etikal at pangkulturang pagdausdos na sinamahan ng pagkasira ng kapaligiran. Ang mga tao sa ating postmodernong mundi ay nanganganib sa laganap na pagkamakasarili, at kayraming suliranin ng lipunan ang nakaugnay sa kasalukuyang kulturang nakatutok sa sarili ng sandaling kasiyahan. Nakikita natin ito sa krisis ng pamilya at pamilyang ugnayan at ang mga kahirapang makilala ang iba. Maaring madaling kumiling sa mapusok at mapag-aksayang pagkonsumo ang mga magulang, na makakaapekto sa kanilang mga anak at nakikita na rin ang kahirapang makakuha ng sariling bahay at makapagbuo ng sariling pamilya. Dagdag pa, ang kawalan natin ng kakayahang seryosong mag-isip para sa mga susunod na salinlahi ay nakaugnay sa kawalan natin ng kakayahang palawakin ang sakop ng ating kasalukuyang interes at isaalang-alang yaong mga nananatiling hindi kasama sa kaunlaran. Huwag nating isipin lang ang mga maralita sa hinaharap, kundi ang kasalukuyang mahihirap, na ang buhay sa mundong ito'y maikli at hindi na makapaghihintay. Kaya, "dagdag sa patas na kahulugan ng pagkakaisang tumatagos sa maraming henerasyon, may kagyat ding pangangailangang moral para sa muling pagbabagong kahulugan ng pagkakaisa ng mga nasa iisang henerasyon". [125]

KABANATA LIMA

MGA LINYA NG PAGTUGON AT PAGKILOS

163. Sa ngayon, tinangka kong suriin ang mga naganap sa  ating kasalukuyang kalagayan, tinututukan ang mga bitak sa planetang pinananahanan din natin pati na ang malalalim na sanhing gawa ng tao sa pagkasira ng kapaligiran. Bagamat ang pagininilay natin sa reyalidad na ito sa kanyang sarili ay nagpakita na ng pangangailangan baguhin ang direksyon at iba pang larangan ng pagkilos, ngayon ay susubukan nating balangkasin ang mga mayor na landasin ng pakikipagtalakayan na makatutulong sa ating upang matakasan ang pag-ikid ng pagpapatiwakal na kasalukuyang bumabalot sa atin. 

I. PAKIKIPAGTALAKAYAN HINGGIL SA KAPALIGIRAN SA PANDAIGDIGANG PAMAYANAN

164. Sa pagsisimula ng kalagitnaan ng nakaraang siglo at mapagtagumpayan ang maraming suliranin, may dumaraming paniniwalang ang ating planeta'y isang tinubuang lupa at ang sangkatauhan ay isang taong naninirahan sa isang pangkalahatang tahanan. Ang isang nagtutulungang mundo'y hindi lang ginagawa tayong higit na maalam sa mga negatibong epekto ng ilang estilo ng pamumuhay at modelo ng produksyon at pagkonsumong nakaaapekto sa ating lahat; mas mahalaga, inuudyukan tayo nitong tiyaking naipapanukala ang mga kalutasan mula sa perspektibang global, at hindi lamang payak naipagtanggol ang interes ng ilang bansa. Inoobliga tayo ng pagtutulungan na pag-isipan ang isang daigdig na may isang planong pangkalahatan. Gayunman ang gayong pagkamalikhain na nagdala ng malaking teknolohikal na pagsulong na sa ngayon ay napapatunayang hindi kayang makahanap ng mga epektibong pamamaraan sa pagtugon sa malala nang problemang pangkapaligiran at panlipunan sa buong mundo. Mahalaga ang isang pandaigdigang napagkaisahan sa pagharap sa mas malalalim na problema,na hindi malulutas sa pamamagitan ng sarilinang aksyong sa bahagi ng mga indibidwal na bansa. Ang napagkaisahang tulad nito ay maaaring tumungo, halimbawa, sa pagpaplano ng isang tuluy-tuloy at samutsaring agrikultura, pagsulong ng nababago at di gaanong maruming anyo ng enerhiya, naghihikayat ng mas mahusay na paggamit ng enerhiya, pagtataguyod ng mas magandang pangangasiwa ng yamang dagat at kagubatan, at pagtitiyak ng madaling pagkuha ng maiinom na tubig sa buong mundo.

165. Alam nating ang teknolohiyang nakabatay sa paggamit ng napakaruruming fossil fuel - lalo na ang coal, pati na rin langis at, sa mas mababang antas, ay gas - na kinakailangang progresibong mapalitan ng walang pagkaantala. Hanggang maisagawa ang mas malaking progreso sa pagbubuo ng mas madaling makuhang bukal ng nababagong enerhiya, marapat lamang piliin ang mas mababa sa dalawang kasamaan o mahanap ang mga maiiksing solusyon. Ngunit hindi pa nakararating sa angkop na mga kasunduan ang pandaigdigang pamayanan hinggil sa pananagutan upang mabayaran ang halaga ng pagbabagong-kalagayan ng enerhiyang ito. Sa mga nakaraang dekada, iniangat ng mga usaping pangkapaligiran ang maraming pampublikong debate at nagtamo ng samutsaring mapagpasya at mapagbugay na sibikong tugon. Mabagal magsikilos ang pulitika at negosyo sa pamamaraang  kailangang-kailangan sa kinakaharap na mga hamon ng ating mundo. Bagamat magandang naaalala ang yugto pagkatapos ng rebolusyong industriyal bilang isa sa pinakaalibugha (o walang kapanagutan) sa kasaysayan, gayunman may dahilan para asahang maaalala ang sangkatauhan sa pagbubukang-liwayway ng ikadalawampu't isang siglo sa bukas-palad nitong pagsasabalikat ng maselang pananagutan nito.

Itutuloy...