191. Kapag natatalakay ang mga usaping ito, may ilang ang kapwa nila'y inaakusahan ng di-makatuwirang pagtatangkang hadlangan ang progreso at pag-unlad ng tao. Ngunit dapat tayong lumago sa pag-iisip na ang pagbagal sa bilis ng produksyon at pagkonsumo minsan ay tumutungo sa ibang anyo ng progreso at pagsulong. Maraming pagsisikap na itaguyod ang tuluy-tuloy na paggamit ng likas yaman ang hindi aksaya ng salapi, kundi pamumuhunan na kayang magbigay ng iba pang pang-ekonomikong benepisyo sa kainamang panahon. Kung ating titingnan sa mas malaking larawan, makikita natin ang mas sari-sari at makabagong mga paraan ng produksyon na may mababang epekto sa kapaligiran ay maaaring mapatunayang sadyang kapaki-pakinabang. Ito'y pagiging bukas sa iba't ibang posibilidad na hindi nasasangkot ang makapigil-hiningang pagkamalikhain ng tao at ang mga mithiin nito ng progreso, ngunit sa halip ay itinutuon ang enerhiyang ito sa mga bagong daluyan.
192. Halimbawa, isang landas ng produktibong pagsulong, na mas malikhain at mas maganda ang tuon, ang makapagwawasto sa kasalukuyang pagkakaiba sa pagitan ng labis na teknolohikal na pamumuhunan sa pagkonsumo at hindi sapat na pamumuhunan sa paglutas ng mga kagyat na suliranig kinakaharap ng sangkatauhan. Maaari itong makabuo ng matalino't kapaki-pakinabang na pamamaran ng muling paggamit, pag-aayos at pagreresiklo, at maaari rin nitong mapabuti pa ang kahusayan ng enerhiya ng kalunsuran. Ang pagkaproduktibo ng samutsaring uri ay nagbibigay ng ganap na posibilidad sa pagkamalikhain ng tao upang makalikha at makagawa ng mga pagbabago, habang kasabay noon ang pagprotekta sa kapaligiran at paglikha ng maraming pinangmumulan ng trabaho. Ang pagkamalikhaing tulad nito ay magiging karapat-dapat na pagpapahayag ng pinakamarangal nating katangian ng tao, sapagkat nagsisikap tayong nag-iisip,ng matapang at may pananagutan sa pagtaguyod ng isang tuluy-tuloy at patas na pag-unlad sa loob ng konteksto ng isang mas malawak na konsepto ng kalidad ng pamumuhay. Sa kabilang banda, upang makatagpo na ng mga bagong pamamaraan ng pandarambong sa kalikasan, para lamang sa mga bagong mamimili ng kalakal at mabilis na kita, na, sa mga tuntunin ng tao, ay hindi gaanong karapat-dapat at malikhain, at mas paimbabaw.
193. Sa alinmang pangyayari, kung may ilang kasong isinasangkot ng tuluy-tuloy na pag-unlad ang mga bagong anyo ng paglagi, kung gayon sa ibang kaso, ang naririyang walang kabusugan at iresponsableng paglagong nalikha ng maraming dekada, dapat din nating pag-isipan na ikahon ang paglago sa pamamagitan ng pagtatakda ng ilang rasonableng limitasyon at maging ang paghanap sa ating mga hinakbang bago mahuli ang lahat. Alam natin kung gaanong hindi sustenable ang mga pag-uugali ng mga taong palaging kumukunsumo at sumisira, habang ang iba'y hindi pa rin nabubuhay sa paraang karapat-dapat sa kanilang makataong dangal. Ito ang dahilan kung bakit dumating na ang panahong dapat tanggapn ang pagbaba ng paglago sa ilang bahagi ng mundo, upang makapagbigay ng pangangailangan sa iba pang lugar upang makaranas din ng malusog na paglago. Sinabi ni Benedicto XVI na "ang mga lipunang may abanteng teknolohiya ay dapat na handang makahimok ng mas mahinahong paraan ng pamumuhay, habang binabawasan ang paggamit ng enerhiya at napapabuti ang kahusayan nito". [135]
194. Para sa mga susulpot na bagong modelo ng progreso, may pangangailangang baguhin "ang mga modelo ng daigdigang pag-unlad"; [136] nangangailangan ito ng isang responsableng pagninilay hinggil sa "kahulugan ng ekonomya at mga layunin nito nang may pagtinging owasto ang madepektong paggawa at hindi tamang paggamit". [137] Hindi sapat na mabalanse, sa kainamang panahon, ang proteksyon ng kalikasan na may ganansya sa pananalapi, o ang pagpapanatili ng kapaligiran ng may pag-unlad. Ang mga hakbanging nasa kalahatian na'y nagpapaantala lamang sa hindi mapipigil na sakuna. Sa payak na salita, bagay itong nagbibigay muli ng kahulugan sa ating pagkaunawa sa kaunlaran. Hindi maituturing na kaunlaran ang pangteknolohiya at pang-ekonomyang pagsulong na sa paggising nito'y walang iniiwang isang magandang daigdig at isang makabuluhan at mataas na kalidad ng buhay. Sa katunayan, madalas na ang kalidad ng buhay ng mga tao ay totoong lumiliit - dahil sa pagkasira ng kapaligiran, ang mababang kalidad ng pagkain o ang pagkaubos ng likasyaman - sa gitna ng paglago ng ekonomya. Sa kontekstong ito, ang pagtalakay sa sustenableng paglago ay nagiging isang pamamaraan ng pagkagambala ng pansin at pag-aalok ng paliwanag. Nakukuha nito ang wika at halaga ng ekolohiya sa mga kategorya ng pananalapi at teknokrasya, at ang pananagutang panlipunan at pangkapaligiran ng pangangalakalan na nababawasan ang serye ng pangangalakalan at mga hakbangin ng pagdagdag ng imahe.
195. Ang prinsipyo ng pagmamaksimisa ng tubo, na kadalasang nakahiwalay sa iba pang mga konsiderasyon, ay sumasalamin sa hinid pagkakaunawaan sa pinakakonsepto ng ekonomya. Habang lumalaki ang produksyon, munting malasakit ang naibibigay kung ito man ay gugulin sa mga likasyaman sa panghinaharap o sa kalusugan ng kapaligiran; hangga't nagpapalaki ng produksyon ang pagpawi ng isang kagubatan, walang kumakalkula ng mga nangyayaring pgkalugi sa pagkatuyot ng mga lupain, ang pinsalang idinudulot sa saribuhay o lumalalang polusyon. Sa isang salita, tumutubo ang mga kalakalan sa pagkalkula at pagbayad lamang ng kasamang gugulin.Ngunit yaon lang pag "ang pang-ekonomiya at panlipunang mga gugulin ng paggamit ng mga ibinahaging likasyamang pangkapaligiran ay kinikilala ng may transparesya at ganap na nilikha ng mga taong may napapala dito, hindi ng ibang tao o mga susunod na salinlahi", [138] na maituturing na etikal ang mga aksyong iyon. Isang pantulong na pamamaraan ng pangangatwiran, na nagbibigay ng isang dalisay na istatikong pagtatasa ng reyalidad na magsisilbi sa kasalukuyang mga pangangailangan, ay nangyayari na maging ang likasyaman ay inilaan ng merkado o ng sentral na pagpaplano ng estado.
Itutuloy...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento